Στο ηλεκτρονικό μας ταχυδρομείο λάβαμε και δημοσιεύουμε:
Γράφει ο Νικ. Αρ.
Στις πρωτόγονες φυλές ή μεταξύ των άγριων ζώων η ανθρωποφαγία ήταν διαδεδομένη...
Στη σύγχρονη κοινωνία της Ελλάδας, πάλι, ο κανιβαλισμός είναι μάλλον επίσημη επιχειρηματική τακτική. Και εφαρμόζεται συστηματικά ακόμη και σε μια χρονική συγκυρία που στην επιχειρηματική σκηνή δεν υπάρχουν περιθώρια για άλλες θυσίες.
Διαβάζω, λοιπόν, ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απέρριψε, για δεύτερη φορά, προσφυγή της ΔΕΗ εναντίον της Αλουμίνιον της Ελλάδας με αντικείμενο τα τιμολόγια του ρεύματος, που η πρώτη χρεώνει στη δεύτερη. Ομολογώ ότι δεν γνώριζα πως η ΔΕΗ είχε προσφύγει εναντίον της Αλουμίνιον για δεύτερη φορά. Είχα μείνει στο αρχικό επεισόδιο όπου η ΔΕΗ έφαγε τα μούτρα της στα αρμόδια Κοινοτικά όργανα, στα οποία είχε σύρει την Αλουμίνιον.
Και -όπως φαίνεται- δεν μου είχε διαφύγει τυχαία, αφού η ΔΕΗ προσέφυγε στα ευρωπαϊκά όργανα, αυτή τη φορά εν κρυπτώ, ζητώντας να μην αποκαλυφθεί η ταυτότητά της (γιατί άραγε; Αν δεν θέλεις να το μάθει κανείς, μην το κάνεις λέει μια κινέζικη παροιμία).
Δηλαδή, μία ελληνική δημόσια εταιρεία, η ΔΕΗ, σέρνει στα ευρωπαϊκά δικαστήρια μια άλλη ελληνική εταιρεία, που συμβαίνει να είναι ο μεγαλύτερος καταναλωτής ρεύματος στη χώρα -και άρα ο σημαντικότερος πελάτης αλλά και μια ιστορική ελληνική βιομηχανία με χιλιάδες εργαζομένους. Επιδιώκοντας τι; Προφανώς όχι να ακολουθήσει παραδείγματα άλλων χωρών και να σταθεί στο πλάι της κρατικής βιομηχανίας, ειδικά μάλιστα εν μέσω παρατεταταμένης περίοδο κρίσης. Αν αυτό δεν είναι κανιβαλισμός, σίγουρα κάτι άλλο υποκρύπτει...
Φαίνεται όμως ότι στην Ευρώπη ο κανιβαλισμός δεν περνάει. Ειδικά μάλιστα όταν η ΔΕΗ καταγγέλλει ως υψηλή μια τιμή ρεύματος η οποία είναι πολύ πιο πάνω από το μέσο όρο της Ευρώπης και όχι μόνο δεν δίνει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, αλλά αντίθετα βάζει τρικλοποδιά σε μια από τις μεγαλύτερες ελληνικές βιομηχανίες. Είναι φανερό ότι όταν η ΔΕΗ δεν θέλει κάτι, έχει το δικό της τρόπο αντίληψης και επιλέγει μάλιστα να το κάνει και κρυφά. Αλλά σε αυτή τη ζωή ουδεν κρυπτώ υπό τον ήλιο.
Η εμμονική όπως αποδεικνύεται συμπεριφορά της ΔΕΗ έναντι μιας ελληνικής εταιρείας, με απανωτές προσφυγές σε ευρωπαϊκά όργανα και με απειλές περί διακοπής του ρεύματος στη βιομηχανία, μπορεί να ερμηνευθεί μόνο ως προσπάθεια του κρατικού μονοπωλίου να παραμείνει κραταιό, κάνοντας τα πάντα για να μην ανοίξει ποτέ η αγορά ρεύματος την Ελλάδα. Άλλωστε, όπως διαπιστώνει και η ίδια Επιτροπή στην απόφασή της, η ΔΕΗ αποτελεί τον μοναδικό δυνατό προμηθευτή στην Ελλάδα για πελάτες υψηλής τάσης, όπως η Αλουμίνιον. Κοινώς τόσο η Αλουμίνιον όσο και η πολύπαθοι βιομηχανικοί πελάτες υψηλής τάσης εξαρτούν απόλυτα την επιβίωση, αλλά και την ίδια ύπαρξή τους, από τη ΔΕΗ και τις τιμολογιακές της ορέξεις.
Οι πρωτόγονοι κανίβαλοι είχαν την πεποίθηση πως η κατανάλωση του αίματος και των οργάνων του νεκρού, θα δώσει σε όσους τον καταναλώσουν μέρος από την σοφία του.
Οι σύγχρονοι σε τι σκοπεύουν άραγε;;;
Την απάντηση αναμένουμε στην πράξη, από τη νεοδιορισθείσα ηγεσία της ΔΕΗ...
Γράφει ο Νικ. Αρ.
Στις πρωτόγονες φυλές ή μεταξύ των άγριων ζώων η ανθρωποφαγία ήταν διαδεδομένη...
Στη σύγχρονη κοινωνία της Ελλάδας, πάλι, ο κανιβαλισμός είναι μάλλον επίσημη επιχειρηματική τακτική. Και εφαρμόζεται συστηματικά ακόμη και σε μια χρονική συγκυρία που στην επιχειρηματική σκηνή δεν υπάρχουν περιθώρια για άλλες θυσίες.
Διαβάζω, λοιπόν, ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απέρριψε, για δεύτερη φορά, προσφυγή της ΔΕΗ εναντίον της Αλουμίνιον της Ελλάδας με αντικείμενο τα τιμολόγια του ρεύματος, που η πρώτη χρεώνει στη δεύτερη. Ομολογώ ότι δεν γνώριζα πως η ΔΕΗ είχε προσφύγει εναντίον της Αλουμίνιον για δεύτερη φορά. Είχα μείνει στο αρχικό επεισόδιο όπου η ΔΕΗ έφαγε τα μούτρα της στα αρμόδια Κοινοτικά όργανα, στα οποία είχε σύρει την Αλουμίνιον.
Και -όπως φαίνεται- δεν μου είχε διαφύγει τυχαία, αφού η ΔΕΗ προσέφυγε στα ευρωπαϊκά όργανα, αυτή τη φορά εν κρυπτώ, ζητώντας να μην αποκαλυφθεί η ταυτότητά της (γιατί άραγε; Αν δεν θέλεις να το μάθει κανείς, μην το κάνεις λέει μια κινέζικη παροιμία).
Δηλαδή, μία ελληνική δημόσια εταιρεία, η ΔΕΗ, σέρνει στα ευρωπαϊκά δικαστήρια μια άλλη ελληνική εταιρεία, που συμβαίνει να είναι ο μεγαλύτερος καταναλωτής ρεύματος στη χώρα -και άρα ο σημαντικότερος πελάτης αλλά και μια ιστορική ελληνική βιομηχανία με χιλιάδες εργαζομένους. Επιδιώκοντας τι; Προφανώς όχι να ακολουθήσει παραδείγματα άλλων χωρών και να σταθεί στο πλάι της κρατικής βιομηχανίας, ειδικά μάλιστα εν μέσω παρατεταταμένης περίοδο κρίσης. Αν αυτό δεν είναι κανιβαλισμός, σίγουρα κάτι άλλο υποκρύπτει...
Φαίνεται όμως ότι στην Ευρώπη ο κανιβαλισμός δεν περνάει. Ειδικά μάλιστα όταν η ΔΕΗ καταγγέλλει ως υψηλή μια τιμή ρεύματος η οποία είναι πολύ πιο πάνω από το μέσο όρο της Ευρώπης και όχι μόνο δεν δίνει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, αλλά αντίθετα βάζει τρικλοποδιά σε μια από τις μεγαλύτερες ελληνικές βιομηχανίες. Είναι φανερό ότι όταν η ΔΕΗ δεν θέλει κάτι, έχει το δικό της τρόπο αντίληψης και επιλέγει μάλιστα να το κάνει και κρυφά. Αλλά σε αυτή τη ζωή ουδεν κρυπτώ υπό τον ήλιο.
Η εμμονική όπως αποδεικνύεται συμπεριφορά της ΔΕΗ έναντι μιας ελληνικής εταιρείας, με απανωτές προσφυγές σε ευρωπαϊκά όργανα και με απειλές περί διακοπής του ρεύματος στη βιομηχανία, μπορεί να ερμηνευθεί μόνο ως προσπάθεια του κρατικού μονοπωλίου να παραμείνει κραταιό, κάνοντας τα πάντα για να μην ανοίξει ποτέ η αγορά ρεύματος την Ελλάδα. Άλλωστε, όπως διαπιστώνει και η ίδια Επιτροπή στην απόφασή της, η ΔΕΗ αποτελεί τον μοναδικό δυνατό προμηθευτή στην Ελλάδα για πελάτες υψηλής τάσης, όπως η Αλουμίνιον. Κοινώς τόσο η Αλουμίνιον όσο και η πολύπαθοι βιομηχανικοί πελάτες υψηλής τάσης εξαρτούν απόλυτα την επιβίωση, αλλά και την ίδια ύπαρξή τους, από τη ΔΕΗ και τις τιμολογιακές της ορέξεις.
Οι πρωτόγονοι κανίβαλοι είχαν την πεποίθηση πως η κατανάλωση του αίματος και των οργάνων του νεκρού, θα δώσει σε όσους τον καταναλώσουν μέρος από την σοφία του.
Οι σύγχρονοι σε τι σκοπεύουν άραγε;;;
Την απάντηση αναμένουμε στην πράξη, από τη νεοδιορισθείσα ηγεσία της ΔΕΗ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου